วันศุกร์ที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2557

[Fic KyuMin] Beautiful Rich - [55]

Beautiful Rich   
แฟนผมสวยและรวยมาก
   






[55]




                “อ ..อย่า ..เปิด ..” ผมเอื้อมมือไปคว้าข้อมือข้างซ้ายของพี่เขาอย่างตกใจ เมื่อพี่เขาทำท่าจะเปิดสวิสต์ไฟให้มันสว่างทั่วทั้งห้อง
                “แต่พี่อยากเห็นหน้าน้องแฟน ..” พี่เขาใช้แผ่นหลังดันบานประตูที่ผมเป็นคนเปิดออกให้ปิดสนิทลง จากนั้นพี่เขาก็ยืนเอาแผ่นหลังพิงประตูในขณะที่ร่างของผมยังคงกอดเกี่ยวกับช่วงเอวของพี่เขาไว้

                “พี่ ..ครับ ..” ผมส่งเสียงออดอ้อนขอความเห็นใจตรงข้างใบหูของพี่เขาอย่างอับจนหนทาง เมื่อปลายนิ้วชี้ด้านซ้ายของพี่เขากำลังเปิดปิดสวิสต์ไฟยั่วเย้าผมอย่างกลั่นแกล้ง ..
                เสี้ยวหน้าของพี่เขาที่ผมมองเห็นก่อนที่ดวงไฟทั่วห้องจะดับลง  มันทำเอาผมหัวใจเต้นแรงมากยิ่งขึ้น เพราะริมฝีปากแสนเจ้าเล่ห์กำลังกดยิ้มร้ายที่ได้กลั่นแกล้งผมจนสมใจ

                “ถ้าไม่อยากให้พี่เปิดไฟ .. น้องแฟนก็ลองทำให้พี่พอใจบ้างสิ ..” พี่เขาปล่อยผมให้หยัดยืนด้วยสองขาของตนเอง ขณะที่ปลายขาของพี่เขาก็ฉีกออกกว้างทางด้านข้าง เพื่อให้ความสูงของเรามันเลื่อมล้ำกันไม่มากนัก อีกทั้งฝ่ามือของพี่เขาก็ยังคงโอบกอดรอบเอวของผมไม่ห่าง ส่งผลให้เนื้อตัวของเรายังคงแนบสนิทกันอยู่ดี ..
                ….” ผมยืนนิ่งเป็นลูกไก่ในกำมือของพี่เขาอย่างสมบูรณ์แบบ ยิ่งเมื่อตอนที่ฝ่ามือหนากำลังเย้ายั่วปลุกปั่นอารมณ์แห่งความต้องการของผมให้มากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่

                “ทำแบบที่พี่ทำให้เราไง ” พี่เขารั้งร่างของผมให้แนบชิดสนิทกัน จนส่วนอ่อนไหวของเราคลอเคลียกันไม่ห่าง อีกทั้งฝ่ามือหนาก็ยังคงลูบไล้แถวแนวสะโพกของผมอย่างเชื่องช้า ส่งผลให้สติของผมเริ่มจะล่องลอยไปกับสายลม ..
                “อื้อ ..” ผมหลับตาแสดงความหวามไหวผ่านเสียงครวญครางเมื่อพี่เขาเริ่มรุกหนัก ด้วยการเคล้นคลึงฝ่ามือหนากับต้นขาของผมที่ถูกยกขึ้นมาขนาบข้างกับช่วงเอวแกร่งอย่างหนักหน่วง ..

สองแขนของผมจำต้องเกาะลาดไหล่ของพี่เขาไว้ เพื่อไม่ให้ตัวเองเสียการทรงตัว ลมหายใจร้อนแผ่วจำต้องปลดปล่อยออกมาเป็นระยะๆ เมื่ออุณหภูมิในร่างกายเริ่มจะร้อนรุ่มเกินความจำเป็น
                “ยังไงก็มีแค่พี่ที่ได้เห็น .. แล้วน้องแฟนยังต้องกลัวอะไรอีก ?” พี่เขาหันใบหน้าเข้ามาแนบชิดกับใบหน้าของผม พลางกระซิบยุแหย่ให้ผมทำในสิ่งที่พี่เขาต้องการด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

                “ความต้องการของน้องแฟน ..ปลดปล่อยมันออกมาเถอะ ..” ริมฝีปากหนาเริ่มขบเม้มใบหูของผม พร้อมกับพูดชักจูงยุแหย่ผมไม่เลิก ขณะที่ฝ่ามือหนากลับลูบไล้ความอ่อนไหวของผมเสียจนเต็มไม้เต็มมือ
                “อึก ..อื้อ ” ผมลืมตาขึ้นมองดวงตาคมทรงเสน่ห์ของพี่เขาที่ในตอนนี้มันแพรวพราวท่ามกลางความมืดมิด จากนั้นริมฝีปากของผมก็เคลื่อนเข้าไปแตะกับริมฝีปากของพี่เขา ส่วนปลายลิ้นของผมก็เริ่มเป็นฝ่ายสอดแทรกเข้าไปทักทายกับปลายลิ้นแสนชำนาญนั่นในเวลาต่อมา….

                ราวกับพี่เขารอจังหวะนี้มาเนิ่นนาน เพราะทันทีที่ปลายลิ้นของผมแตะสัมผัสกับปลายลิ้นของพี่เขาอย่างกล้าๆกลัวๆ คนช่างยั่วยุก็เกี่ยวกระหวัดรัดรึงเรียวลิ้นของผมด้วยสัมผัสร้อนแรง จนเสียงจูบอันดูดดื่มลึกซึ้งของเราดังก้องไปทั่วห้อง และเมื่อห้วงแห่งอารมณ์ถูกชักพาให้ไร้ยางอาย ฝ่ามือของผมก็เริ่มลากเลื่อนออกจากลาดไหล่ของพี่เขา มายังแผ่นอก จวบจนถึงขอบกางเกง ….
                “อืม ..อึก ” เสียงครางเครือของพี่เขาดังสลับกับเสียงครวญครางของผมได้เป็นอย่างดี เมื่อเราสองคนกำลังพึงใจในรสสัมผัสนั้น แต่มันคงยังไม่สาแก่ใจ พี่เขาถึงได้ชักพาให้ฝ่ามือของผมสอดแทรกเข้ามาภายใต้เสื้อเชิ้ตสีขาวที่พี่เขาสวมใส่ โดยที่ฝ่ามืออีกข้างของพี่เขาก็ค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของตัวเองให้หละหลวมขึ้น

                ผิวเนื้ออันชื้นเหงื่อของพี่เขาบวกกับแผ่นอกที่กระเพื่อมไหวด้วยแรงอารมณ์ มันทำให้ผมเหมือนถูกไฟช็อตไปทั้งร่าง ผมนึกอยากจะชักมือหนีห่างจากสิ่งที่ผมกำลังสัมผัส หากแต่ผมไม่อาจทำได้ เมื่อฝ่ามือของพี่เขากำลังควบคุมไม่ให้ผมดื้อดึงกับพี่เขาในเวลานี้               
                “อ ..อ่า ..อืม ” พี่เขาหลับตาพริ้มเมื่อปลายนิ้วของผมกำลังปรนเปรอความหวามไหวให้พี่เขาอย่างเงอะงะ ส่วนผมกำลังตื่นเต้นกับการเป็นผู้ควบคุมเกม ยิ่งได้เห็นสีหน้าท่าทางสุขสมของพี่เขา มันก็ยิ่งทำให้ผมเผลอออกแรงสัมผัสเคล้นคลึงยอดอกแกร่งให้หนักหน่วง
               
“เดี๋ยว ..อืม ..พี่จะเอาคืนให้หนักเลย” ความภาคภูมิใจเล็กๆที่ได้เอาคืนพี่เขาเริ่มก่อเกิดขึ้น ส่งผลให้ผมยกยิ้มมุมปากขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว แต่ทุกความฝันก็ถูกปลุกให้ตื่นด้วยคำพูดอันน่าหวาดหวั่นเพียงประโยคเดียว
                “เด็กร้ายกาจ .. มิน่าน้องชายถึงหวงนัก ..” พี่เขาฝังปลายจมูกของตนเองลงกับลาดไหล่ของผมยามเมื่อผมกำลังหมดเรี่ยวแรงเพราะคำขู่เมื่อครู่ของพี่เขา

                “ให้เป็นคนควบคุมเกมท่าทางจะไม่เวิร์ค ….” พี่เขาใช้ปลายจมูกเกลี่ยซอกคอของผมอย่างวาบหวาม ส่งผลให้ขนแขนของผมลุกชันขึ้นมาทันที ….
                “อ๊ะ ” ผมอุทานออกมาอย่างตกใจ เมื่อพี่เขาตวัดวงแขนอุ้มผมขึ้นกลางอากาศ จากนั้นพี่เขาก็วางผมให้นั่งลงตรงริมขอบเตียง ขณะที่พี่เขาก็เดินวนหารีโมตเครื่องปรับอากาศจนทั่วห้อง

                “อีกเดี๋ยวคงร้อน ” พี่เขาบอกผมอย่างนั้น เมื่อพี่เขาปรับเครื่องปรับอากาศให้เย็นยะเยือกกว่าปกติ จากนั้นพี่เขาก็โยนรีโมตทิ้งลงตรงข้างเตียงอย่างไม่สนใจใยดี ส่งผลให้มันกลิ้งตกลงไปนอนแอ้งแม้งอยู่กับพื้นในเวลาต่อมา….
                “เมื่อกี้ ..หัวใจเต้นแรงจริงๆ” พี่เขาย่อตัวนั่งลงตรงกลางหว่างขาของผม จากนั้นฝ่ามือหนาก็เอื้อมมือประครองข้อมือข้างที่ผมพันสร้อยเกียร์เอาไว้

                “พี่รักน้องแฟนนะ ..” พี่เขาจูบข้อมือของผม จากนั้นก็แนบใบหน้าลงบนหน้าขาของผม ขณะที่ฝ่ามือทั้งสองข้างก็วาดมาโอบกอดรอบเอวของผม
                “ผม .. ก็ ..รัก ..พี่ ..” ผมระบายยิ้มบางๆ ยามเมื่อมองคนรักของตัวเอง พลางลูบเรือนผมนุ่มของพี่เขาเล่นด้วยความเอ็นดู
                “อึก ..อื้อ ” แต่บรรยากาศอันหวานใสของเรากลับต้องจบลงเพียงแค่นั้น เมื่อฝ่ามือของพี่เขาเริ่มซุกซนขึ้นมาอีกครั้ง ซ้ำร้ายใบหน้าของพี่เขาก็ยังซุกซนกับช่วงล่างของผมด้วย
                ผมหลับตาพริ้มอย่างอดทนอดกลั้นในอารมณ์หวามไหวที่มันเข้ามาทักทายอย่างรวดเร็วเกินจะต้านทาน พี่เขาคงคิดจะเอาคืนที่ผมเคล้นคลึงเนื้อตัวของพี่เขาด้วยสัมผัสชวนให้ขาดใจเสียล่ะมั้ง
เวลานี้ฝ่ามือคู่นั้นถึงได้คิดจะเอาคืนเป็นสองเท่า!

“อ๊ะ ..อื้อ ..อ๊า ” ผมเอนตัวลงนอนราบกับเตียงนอนของตัวเอง เมื่อพี่เขาออกแรงโน้มกายให้ผมเอนตัวนอนราบเพื่อทอดสะพานให้ตนเองได้เชยชิม
เสื้อคอกลมตัวโคร่งที่เคยเป็นปราการป้องกันขั้นต้น ถูกรั้งขึ้นสูงจนผิวเนื้อของผมปรากฏสู่สายตาของพี่เขาท่ามกลางความมืด เหตุก็เพราะมันมืดสนิท พี่เขาถึงได้ไม่คิดจะเสียเวลามาเชยชมอย่างที่เคย
 ริมฝีปากอิ่มหนาจึงเริ่มมอบสัมผัสรัญจวนใจให้ผมตั้งแต่หน้าท้อง สีข้าง จวบจนกระทั่งแผ่นอก และจบลงที่ส่วนไวสัมผัสที่พี่เขาต้องการจะเอาคืนให้สาสม

“อ๊า ..อื้อ ” ผมครวญครางแทบขาดใจ เมื่อข้างบนพี่เขาก็เล่นงานอย่างหนัก อีกทั้งข้างล่างพี่เขาก็ยังกลั่นแกล้งผมสารพัดวิธีที่จะทำได้ ส่งผลให้ช่วงล่างของผมมันอึดอัดและทรมานมากกว่าครั้งไหน
“อยากให้พี่กอด .. หรือว่าอยากให้พี่ทำให้พอใจ ?” พี่เขากระซิบยั่วเย้าเมื่อผมกำลังขาดสติและเป็นฝ่ายก้าวเข้าหาพี่เขาโดยการใช้ต้นขาเสียดสีกับเรียวขาแกร่งและส่วนอ่อนไหวของพี่เขาที่ก็อาการไม่ได้ดีไปกว่าผม

“อยากให้กอดไหม ?” พี่เขาปลดเปลื้องเนื้อผ้าชิ้นบนของผมไปเรียบร้อยแล้ว ขณะที่ร่างกายของพี่เขาก็กักขังผมเอาไว้เพื่อคาดคั้นเอาคำตอบ
“ก..กอด ..” ผมมองตาพี่เขา พลางยอมรับความต้องการของตัวเองต่อหน้าพี่เขาเสียงแผ่ว จากนั้นไม่นานริมฝีปากหนาก็บดขยี้ผิวเนื้อตรงซอกคอและเนินไหล่ของผมอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ เรื่อยมาจนถึงช่วงอก สีข้างและหน้าท้องที่พี่เขาจงใจเน้นในส่วนนี้เป็นพิเศษ

“อื้อ ..อ๊า ..อึก ..” ผมบิดเร้ากายอย่างเสียวซ่านเมื่อพี่เขาไล้เลียช่วงหน้าท้องของผมไม่ขาด ด้วยเพราะพี่เขารู้ดีว่าจุดนี้มันคือส่วนต้องห้ามสำหรับผม หากแต่มันคงเป็นจุดเชิญชวนให้พี่เขาอยากจะสัมผัสเสียล่ะมั้ง
“ไอ้นี่มันดูเกะกะนะว่ามั้ย ?” เมื่อผมนอนหายใจหอบสายตาปรือปรอยอย่างหมดแรง พี่เขาก็หยุดการกระทำชวนคลั่งตายในที่สุด จากนั้นพี่เขาก็ผละกายออกห่างจากผม แต่ก็ยังไม่วายจะชี้มาที่กางเกงตัวหนาที่บัดนี้มันชื้นแฉะไปหมดแล้ว
และสายตาของพี่เขามันสื่อความนัยได้เป็นอย่างดีว่าผมควรต้องทำอย่างไร เพื่อไม่ให้มันเกะกะ ..

ผมตัวแข็งทื่อราวกับคนโดนสะกด เมื่อภาพที่เห็นมันกระชากจิตวิญญาณของผมให้ขาดสะบั้น ใบหน้าของผมร้อนฉ่า ฝ่ามือของผมสั่นระริก เนื้อตัวของผมรู้สึกวูบวาบด้วยความปรารถนา ..
..เมื่อครู่นี้ .. พี่เขาปลดสายเข็มขัดต่อหน้าต่อตาผม แล้วก็โยนลงกับพื้นเตียง จากนั้นพี่เขาก็หันไปหยิบอะไรสักอย่างจากโต๊ะตรงข้างเตียง ….

พี่เขาให้ความสนใจกับสิ่งๆนั้นอยู่นาน จนกระทั่งพี่เขาใช้ริมฝีปากฉีกกระชากมันต่อหน้าต่อตา ผมถึงได้รู้ว่าสิ่งที่พี่เขากำลังสนอกสนใจอยู่นั้น มันคือ ถุงยาง ….
“มองมากๆเดี๋ยวพี่จะให้เราใส่ให้ .. ส่วนพี่จะถอด ให้เราเอง ” พี่เขากำลังจะปลดเปลื้องปราการเบื้องล่างต่อไป หากสายตาของพี่เขาไม่เหลือบมาเห็นว่าผมกำลังจับจ้องมองท่าทางของพี่เขาตาเป็นมันเสียก่อน

ผมรีบหันหน้าหนีเมื่อพี่เขาจับได้คาหนังคาเขลา แต่สักพักผมก็อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองท่าทางของพี่เขาที่วันนี้ดูจะร้อนแรงอย่างที่ผมไม่เคยเห็น แต่ก็ทนมองต่อไปไม่ไหวจึงหันต้องหันหน้าเข้าหากำแพงตามเดิม
เมื่อครู่พี่เขาหยิบเครื่องป้องกันมาจากลิ้นชักตรงข้างเตียง
คำถามอันน่าสงสัยจึงผุดผาดขึ้นมาในหัวว่า แล้วไอ้ของสิ่งนั้นมันมาอยู่ในนี้ได้อย่างไร

“แฮ่กๆ อึก ..อื้อ ..อ๊าาาาาา” ผมหายใจหอบอย่างควบคุมไม่ได้ เมื่อการกระทำของพี่เขากำลังปลุกปั่นอารมณ์ขั้นสุดท้ายของผมให้โหมกระพือ เงาร่างของพี่เขาที่กำลังสวมใส่เครื่องป้องกันที่ปรากฏอยู่บนกำแพงตรงหน้า ส่งผลให้เบื้องล่างของผมได้รับการปลดปล่อยจากการช่วยให้ตัวเองไปถึงฝั่งฝัน หากแต่มันก็ยังไม่เพียงพอต่อความต้องการ เมื่อห้วงแห่งอารมณ์มันเริ่มปะทุขึ้นใหม่อีกครั้ง
“เด็กไม่ดี .. สบายตัวก่อนพี่ได้ยังไง ?” พี่เขาโน้มตัวลงมาคล่อมร่างของผมที่นอนตะแคงข้างเอาไว้ ขณะที่ฝ่ามือหนาข้างหนึ่งก็ลูบไล้เส้นผมชื้นเหงื่อของผมอย่างแผ่วเบา ส่วนฝ่ามืออีกข้างของพี่เขากำลังลากรั้งปราการเบื้องล่างที่มันยังค้างคาอยู่บนเรียวขาของผมให้หลุดพ้นออกไป

“พ..พี่ ” ผมหอบหายใจแผ่ว เมื่อพี่เขาพลิกตัวให้ผมนอนหงายเพื่อมองใบหน้าของพี่เขาตามเดิม จากนั้นฝ่ามือหนาก็แยกเรียวขาของผมให้อ้าออกกว้าง ขณะที่ใบหน้าอันหล่อเหลาก็เคลื่อนเข้าไปแนบชิดกับผิวเนื้อตรงช่วงต้นขา
“อื้อ ..อา ” อารมณ์หวามไหวของผมกำลังถูกปลุกขึ้นมาอีกครั้งด้วยสัมผัสอันอ่อนโยน ความร้อนชื้นจากปลายลิ้นที่กำลังลากผ่านบริเวณต้นขาด้านใน ทำเอาผมเสียวซ่านอย่างสุดจะกลั้น อีกทั้งฝ่ามือหนาที่คอยปรนเปรอบีบเคล้นหน้าขาอีกข้างก็ยังทำหน้าที่สอดรับกันได้เป็นอย่างดี

“อืม .. อ่า ..” เสียงจูบสัมผัสสลับกับเสียงครางครืออย่างพึงพอใจของพี่เขายังคงดังมาให้ได้ยินเป็นระยะ ส่วนผมที่กำลังถูกรุกเร้าเป็นอันต้องขาสั่น เมื่อปลายลิ้นของพี่เขากำลังปรนเปรอความสุขให้กับความอ่อนไหวของผมจนห้วงแห่งอารมณ์มันปั่นป่วน
“อ๊า ..อื้อ ” ผมพยายามจะกระเถิบตัวหนีสัมผัสเกินจะรับไหวนั้น แต่ก็หนีไม่พ้น เมื่อสองมือของพี่เขาจับยึดช่วงขาของผมอย่างเหนียวแน่น

“พี่ไม่ไหวแล้วน้องแฟน ” แต่แล้วพี่เขาก็หยุดส่งสัมผัสรัญจวนใจมาให้ พร้อมกับเคลื่อนตัวมาลงทาบทับร่างของผมพลางกระซิบเสียงแผ่ว ยามเมื่อริมฝีปากหนากำลังลิ้มชิมกลีบปากของผมอย่างระงับอารมณ์ของตนเองที่มันไม่อาจจะควบคุมได้อีกต่อไป
“อ๊ะ ..” สัมผัสเย็นเยียบจากบางสิ่งบางอย่างตรงช่องทางด้านหลังทำเอาผมร้องลั่นอย่างตกใจ แต่วินาทีต่อมาพี่เขาก็ก้มลงมาปิดปากของผมจนแนบสนิท ขณะที่ช่วงล่างของผมกำลังถูกรุนรานด้วยปลายนิ้วแกร่งทีละนิ้ว .. ละนิ้ว ..

“อึก ..อืม ..” ผมกำลังถูกปล้นจูบอย่างร้อนแรงจนหายใจไม่ทัน ขณะที่ช่วงล่างของผมกำลังชื้นแฉะไปด้วยแรงอารมณ์
“ขอโทษนะ ..” พี่เขาออกปากขอโทษผมพร้อมกับจูบเปลือกตาของผม แต่ขณะเดียวกันพี่เขาก็สอดแทรกเนื้อตัวของเขาเข้ามาในตัวผม ทั้งๆที่ผมยังไม่พร้อมสัมผัสตอบรับความเป็นพี่เขา

“อ๊า ..อื้อ ..” พี่เขาขยับกายเข้าออกอย่างหนักแน่นจนผมต้องส่งเสียงร้องอย่างอดรนทนไม่ไหว ยิ่งเมื่อพี่เขายกปลายขาของผมขึ้นพาดบ่าของพี่เขาทั้งสองข้าง ผมก็ยิ่งสัมผัสกับตัวตนของพี่เขาได้อย่างลึกซึ้ง
“อืม ..ซองมิน ..ซองมิน ” พี่เขาครวญครางอย่างสุขสม ขณะที่ช่วงล่างก็ยังทำงานได้ดีไม่มีตก ส่วนผมก็ได้แต่โอบกอดรอบตัวของพี่เขาไว้ด้วยความหลงใหลมัวเมาในรสรัก พาลพาให้ฝ่ามือของผมลูบไล้ไปทั่วกายของพี่เขา จากกระดุมเสื้อที่เคยปลดออกไปสองสามเม็ด มาบัดนี้ผมก็ฉีกทึ้งมันออกหมดทั้งแผง ..

“พี่ ..อ๊า ..พี่ ..” ผมเชิดหน้าขึ้นอย่างวามไหว พลางร้องเรียกพี่เขาราวกับกลัวว่าจะไม่ได้เรียกพี่เขาแบบนี้อีก แต่เมื่อยามที่พี่เขากระแทกกระทั้นร่างของเขาและผมให้สอดรับกันในจังหวะที่รัวแรง เสียงร้องของผมจึงครวญครางอย่างถึงที่สุด
สัมผัสกระชั้นถี่ส่งผลให้ผมไร้เรี่ยวแรงจะโอบกอดพี่เขาได้อย่างใจนึก จนเผลอปล่อยมือลงข้างๆกายและปัดป่ายไปโดนขวดบางอย่างขนาดเล็กจนกลิ้งตกไปกับเตียง
ขวดที่บรรจุของเหลวเย็นๆนั่น ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ด้วย
พี่เขาเตรียมของพวกนี้เอาไว้หรือ ?

ผมมองจ้องไปยังทิศทางที่อุปกรณ์ช่วยในเรื่องแบบนี้มันล่วงหล่นลงไปอย่างครุ่นคิด จากนั้นผมก็เหลือบมองใบหน้าของพี่เขาที่กำลังซบหน้าหลับตาพริ้มใกล้ๆกับลาดไหล่ของผม ยามเมื่อได้หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน
ริมฝีปากหนาคู่นั้นเม้มแน่น ราวกับกำลังบีบบังคับตัวเองไม่ให้เผลอไผลไปกับความต้องการในจิตใจมากนัก แต่มันคงจะไม่เป็นผล เมื่อสัมผัสที่ผมได้รับยังคงหนักหน่วงทุกท่วงท่า

“อ..อื้อ ..อึก .. พี่ ..” ผมยื่นหน้าเข้าไปจูบพี่เขาไว้ จากนั้นปลายลิ้นของผมก็เริ่มไล้เลียหยอกล้อกับปลายลิ้นของพี่เขาอย่างเพลิดเพลิน ความนุ่มนวลเย้าหยอกที่เกิดขึ้นจึงเริ่มส่งผลให้บทรักในครั้งนี้มันปรับเปลี่ยนจากร้อนแรงเป็นอ่อนหวานอย่างที่ควรจะเป็น
“อ๊าาาาาาาาาาา” และในที่สุด เราสองคนก็เดินทางมาถึงฝั่งฝัน แต่ก็ไม่อาจจะทำให้ความร้อนรุ่มในจิตใจมันห่างหายไปได้
บทรักจึงก่อเกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่จบสิ้น ..

“เดี๋ยวก็ดีขึ้น ” หลังจากบทรักครั้งสุดท้ายตามความตั้งใจของเราเสร็จสิ้นลง พี่เขาก็พาผมมายืนหยัดภายใต้สายน้ำเย็นๆที่มันจะช่วยดับอาการร้อนรุ่มพวกนั้นได้
“อืม ..” ผมครางรับขณะซบหน้าลงกับช่วงอกของพี่เขาอย่างเหนื่อยอ่อน แต่ถึงแม้จะเหน็ดเหนื่อยขนาดไหน ฤทธิ์ยาก็ยังคงกระตุ้นเตือนเราอยู่เสมอ

“แฮ่กๆ” เราสองคนหอบหายใจถี่กระชั้นแข่งกันจนเสียงดังระงมอยู่นานสองนาน กว่าอาการเหล่านั้นจะดับสิ้นลง ด้วยเพราะพี่เขาช่วยทำความสะอาดตรงจุดนั้นให้
อะไรๆมันก็เลยอยากจะปะทุขึ้นมานัก

“ผม .. อยาก .. ขัง ..พี่ ..ไว้ .. ใน .. โลก ..ของ ..ผม ” พี่เขาพาผมขึ้นมานั่งบนเค้าน์เตอร์ล้างหน้า พลางหยิบผ้ามาเช็ดผมให้อย่างอ่อนโยน
“ผม ..อยาก ..หยุด ..เวลา ..ไว้ ..แค่ ..นี้ ” ผมพูดได้แค่นั้น ก็รวบรอบเอวของพี่เขามากอด

“เดี๋ยวนี้เทคโนโลยีมันก้าวหน้านะน้องแฟน .. เราวีดีโอคอลคุยกันก็ได้ .. หรือถ้าปิดเทอมเราก็ขึ้นมาหาพี่สิ” พี่เขาลูบหัวผมขณะที่พี่เขาก็ปลอบผมด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่มแผ่วเบา
หัวใจของพี่เขาเต้นช้าลง ราวกับเขาใจหายกับเรื่องที่เรากำลังคุยกัน ..

“ถ้าหยุดเวลาไว้แค่นี้ .. เราไม่เสียดายความสุขในวันหน้าเหรอ ?
” ผมเงียบ แล้วก็ได้แต่กอดพี่เขาแน่น เมื่อคำถามของพี่เขามันส่งผลให้ในอกมันจุกเสียดอย่างบอกไม่ถูก

“พี่เสียดายนะ .. เพราะบางทีความสุขในวันหน้า มันอาจจะมีมากกว่าวันนี้ก็ได้ ..” พี่เขาผลักผมให้ออกห่างจากตัวพี่เขา จากนั้นพี่เขาก็จรดริมฝีปากลงมาบนกลีบปากของผม หากแต่คราวนี้มันไม่มีวี่แววของการกระทำอันจาบจ้วง กลับมีแต่ความอบอุ่น โอบล้อมเราสองคนให้ดำดิ่งลงสู่ช่วงเวลาแห่งการร่ำลาอย่างแท้จริง ..

“ช่วยอดทนรอวันที่โลกของน้องแฟนจะกลับมาสมบูรณ์อีกครั้งได้ไหม ?” พี่เขาเอื้อมปลายนิ้วโป้งมาเช็ดหยดน้ำตาตรงหางตาของผมเบาๆ พลางมองจ้องผมอย่างรอคอยคำตอบ
“ครับ ..

“ถ้าอย่างนั้นเรารีบเช็ดผมของตัวเองก่อน .. ส่วนพี่จะจัดการกับตัวเองบ้าง .. จะได้ไปนอนกอดกันไง” พี่เขาหยิบผ้าเช็ดผมที่วางแปะอยู่บนเค้าน์เตอร์ล้างหน้าลงบนศรีษะของผม ขณะที่พี่เขาก็เดินแยกตัวไปยืนแต่งตัวตรงมุมห้องที่แขวนเสื้อผ้าของพี่เขาเอาไว้
ผมมองพี่เขาทุกท่างอย่างไม่คลาดสายตาเหมือนเมื่อครั้งที่ผมต้องการให้พี่เขากอด เพียงแต่คราวนี้ผมกำลังมองพี่เขาด้วยสายตาอาลัยอาวรณ์ เมื่อใจมันอยากจะจดจำใบหน้าของพี่เขา รูปร่างของพี่เขาไว้ให้นานที่สุด
คืนนี้ต่อให้เหนื่อยล้าจนแทบขาดใจ ผมก็คงหลับใหลไปสู่ความฝันไม่ได้
เพราะทุกวินาทีหลังจากนี้ มันมีค่าต่อผมมากจริงๆ..


<-·´¯`·.¸¸.·´¯`·._.·`·.¸¸.·´¯`·._.·`·.¸¸.·´¯`·._.·´¯`·.¸>



ตอนนี้ปั่นได้เร็วกว่าที่คิดเยอะเลย -*- แต่ก็ใช่ว่ามันจะออกมาไม่งง กร๊ากกก ทีแรกกะจะเขียนบรรยายความรู้สึก แต่ไปไม่รอดก็เลยเลือกจะเขียนให้ภาษาดูซอฟต์ๆ สวยๆ หน่อย ซึ่งก็ไม่รู้ว่ามันสวยมั้ย ถ้ามันทำให้เสียอารมณ์ก็ต้องขออภัยค่ะ -_-  
ประเด็นหลักที่เราอยากจะให้มอง ไม่ใช่มองภาพตามที่เขียน เราอยากให้มองความรักของเขาสองคนค่ะ ความเอาใจใส่ การแกล้งหยอก ทุกสิ่งทุกอย่างมันคือความรักที่แฝงอยู่ในขณะนั้น หวังว่าทุกคนจะมองเห็น T____T
หวังจริงๆนะ *_*

แอบหาคอมเม้นจากในทวิตเตอร์ มีคนเถียงกันแบ่งเป็นฝั่งพี่โมเมกับน้องแฟนด้วย ฮ่าๆ น่ารักดี เห็นหลายคนพูดถึงเราก็ดีใจค่ะ แอบไปส่องเองบ่อยๆ ที่เราไม่ทำแท็คขึ้นมา เพราะเราอยากหาส่องเอง มันแลดูน่าค้นหาดี พอเจอคนพูดถึงก็เลยยิ้มกว้างทุกครั้งที่ได้เห็น  ขอบคุณแฟนฟิคที่แนะนำบอกต่อเรื่องนี้ให้เพื่อนๆได้รู้จัก ขอบคุณจริงๆค่ะ *โค้ง* ไม่เคยคิดว่าแต่งแล้วคนจะติดเลย ปลื้มตั้งแต่เบฟ มาจนถึงน้องคูยอน จนกระทั่งน้องแฟน ขอบคุณทุกคนจริงๆค่ะ เรื่องหน้าเราแพลนเอาไว้ว่าจะเป็นแนวย้อนยุค พล็อตเรื่องนี้คิดเอาไว้ก่อนน้องแฟนอีก แต่ไม่กล้าเขียนเพราะไม่มั่นใจกับแนวนี้จริงๆ T_T
 ตอนหน้าจบแล้วนะ T[]T

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น